Hoe we tegenwoordig over tattoo verwijdering denken is drastisch anders dan over de eerdere methoden. Laserbehandelingen zijn pas in de afgelopen tien jaar echt verfijnd.
Geschiedenis van Tattoo Verwijdering en Tattoos
Tatoeëren dateert van meer dan vijfduizend jaar oud en wordt om verschillende redenen in verschillende culturen gebruikt. Grieken en Romeinen gebruikten tattoos om slaven en criminelen te markeren, terwijl sommige Afrikaanse culturen in scarificatie geloven en het gebruikten om sociale rang, politieke status of religieuze autoriteit aan te geven.
Vroeger was het ongelofelijk pijnlijk
Als het gaat over hoe vroeger tatoeages verwijderd werden, klinken de methoden op zijn best ongelooflijk pijnlijk. Het gebruik van schuurmiddelen om de bovenste huidlagen af te schrapen en vervolgens het pigment te verwijderen, een ballon onder de huid opblazen om deze uit te rekken en dan de tatoeage uit te snijden, of ze deden de tatoeage zelfs cryogeen bevriezen en dan microdermobrasie gebruiken om de tatoeage te verwijderen.
1967 kwam de laser voor het eerst ten sprake
Pas in 1967 gebruikte Dr. Leon Goldman, M.D. een 694 Ruby-laser en een ND:YAG-laser om voor de eerste keer een tatoeage te verwijderen. In de jaren 80 begonnen diezelfde specialisten CO2-lasers te gebruiken om tatoeages te verwijderen, maar die technologie stond toen nog in de kinderschoenen en zorgde voor permanente pigmentatieproblemen. Bovendien was het buitengewoon pijnlijk en vereiste algemene anesthesie.
De vroege jaren 90 zorgden voor veiligere laserprocedures met minimale bijwerkingen, dankzij Dr. Rox Anderson M.D. en John A. Parrish, M.D., vanwege de ontwikkeling van lasers met korte pulsbreedte en de theorie van selectieve fotothermolyse (het selecteren van weefsel en het gebruik van een specifieke golflengte van licht om zich op een specifiek gebied of chromosfeer te richten).
In de afgelopen tien jaar zijn esthetische laserbehandelingen echt verfijnd door de introductie van nieuwe protocollen, training en technologie.
